Nieuws in de maak

Misschien vragen jullie je af waar Tante An opeens gebleven was. Die was effe weg. Nou ja, niet wég weg, maar even uit de blogroulatie. Het is druk: Pelle gaat slechts halve dagen naar school (hele dagen trekt hij niet meer), en tegen de tijd dat ik ’s ochtends een beetje heb opgeruimd, moet ik alweer weg om hem op te halen. En ik vind het fijn, hoor, mijn mannetje thuis, maar met zijn dictatoriale trekjes en hyperactieve brein valt het normaal al niet mee, dus als hij dan ook nog eens iedere middag thuis is… Pfff, nou ja. Vul zelf maar in.

Mijn handen hebben trouwens niet stil gestaan , hoor! Ik heb zó veel moois gemaakt! En zó veel moois niet gefotografeerd. Serieus, ik kan jullie niks afs laten zien. Helemaal nakkes. Allemaal cadeautjes, allemaal weggegeven. Maarrrrrrrrrrrr, kijk eens waar ik mee bezig ben:

Dit wordt een deken (want van alles wat er te maken valt, maak ik toch het liefst dekens). Een deken van restjes. Het patroon vond ik hier.

Ik zag ‘m vorig jaar in een Mollie Makes en heb hem nooit uit mijn hoofd kunnen zetten. Deze:

En omdat ik vermoedelijk heel hoogstwaarschijnlijk altijd wel zal blijven zitten met een overschot aan restjes (krijg je ervan als je bijklust in de leukste wolwinkel van het land), ben ik bezig met nóg een deken. Van restjes:

Deze is voor Pelle. Hij gebruikt ‘m al volop, hoor!

Verder ben ik druk met het vertalen van een boel heul errug mooie patronen van Wieke. Dit is mijn beginnetje van Fallen Leaves:

De foto is bagger, maar wordt echt mooi! Hoewel ik Rowan Summer Tweed in overvloed heb, maak ik ‘m met een onbekend merk garen dat er mooi uitziet, maar een beetje vervelend werkt. Ik steek iedere keer dwars door het garen heen, en het haakt. Dat klinkt goed, garen dat haakt, maar dat is het niet. Nou ja… Misschien maak ik ‘m nog wel een keer van mijn kilo restjes Summer Tweed.

Ook van Wieke: Butterfly.

Dit wordt een col, en ik maak ‘m van Rowan Fine Tweed en Noro Taiyo Sock. Dit vond ik altijd al de perfecte kleurencombi, maar tot nu toe vond ik maar geen perfect patroon om de kleuren op hun mooist te laten uitkomen. Maar dit werkt wel, he? Het lijkt wel zo’n mooierd van Sophie Digard, maar het is een heuse Wieke :o) Het zou leuk zijn als ik nu ook eens een keer iets af kreeg. En dat ik het dan niet weggaf, of áls ik het weggaf, dat ik er dan eerst even een foto van maakte, om mijn pret met jullie te kunnen delen.

Veel liefs,

Tante An.