't Is weer voorbij die mooie winter

…en meteen lijkt het wel of we midden in de zomer zitten. Een ieder die mij kent zal weten dat ik dat helemaal niet leuk vind. In tegenstelling tot veel mensen lijd ik niet aan winterdepressies, maar aan zomerdepressies. Geen geintje! Zodra de temperatuur buiten boven de 15 graden  komt, krijg ik de kriebels, en niet die van het fijne soort. Dan word ik dwars en nukkig. En depri, dus. ’s Avonds blijven de gordijnen open, kaarsjes hebben geen zin, want die zie je toch niet. Lichaambedekkende kleding is te warm, en van de warmte krijg ik jeuk, en dan ziet m’n huid er niet uit, maar die kan ik niet bedekken, want te warm. Niet met een dekentje op de bank. Geen potten thee, want da’s te warm, dus ook geen kaakjes om te soppen. Blegh. Ja, het is mooi buiten als de blaadjes aan de bomen gaan groeien en de blommen weer kleurig stralen in de zon, maar daar is alles zo’n beetje mee gezegd, wat mij betreft. Maar goed, klagen helpt niet. Het wordt hoe dan ook zomer, of ik wil of niet.

Over dekentjes gesproken: De deken. Ja, ik heb weer wat te mekkeren over het patroon van de CAL deken – maar gelukkig voor degenen die genoeg hebben van mijn op- en aanmerkingen: dit is de laatste keer. Hierna komen er geen nieuwe steken meer bij, voor zover ik weet, dus kan ik me fijn om andere dingen druk gaan maken. Zoals om het warme weer :o)

De golfjes van aflevering 10 van de Haak-Mee deken, dus. 

Dames, en wellicht heren. 

De minderingen ZITTEN VOLGENS HET PATROON AAN DE VOORKANT. 

Dat is niet mooi. Ik zou zelfs zo ver willen gaan om te zeggen dat dat er niet uitziet. Kijk maar.

De remedie is simpel: zodra de eerste toer van de golfjes gedaan is (hier geel), draai je je werk niet om, maar begin je weer aan dezelfde (voor)kant van je deken. Als deze tweede toer klaar is, draai je je werk wél om, en ga je verder aan de achterkant. Dan komen er nog steeds minderingen aan de voorkant van je werk, maar die zie je niet, omdat die dezelfde kleur zijn als de voorgaande toer. En ook voor de vierde toer (geel), draai je je werk weer als vanouds. Niks aan het handje, en mooie golfjes, bovendien. Hierzo:

Zoek de verschillen:

Nou, ik geloof dat ik nu uitgezeurd en -geklaagd ben.

Ik ga nog even puin ruimen voordat ik Pelle weer mag halen. En voordat het te warm wordt.

Veel liefs,

Tante An.